„Pewnego razu w …Hollywood”, czyli jak śmiać się z nieśmiesznego
Nie mam do Quentina Tarantino nabożnego stosunku i nie chadzam na każdy jego film, ale psim swędem na „Pewnego razu w…Hollywood” poszłam od razu po […]
kino
“Kafarnaum” – udowodnij, że jesteś człowiekiem
Lubię oglądać filmy, które pokazują mi w jakim wyabstrahowanym świecie żyję. Nie wiem, może innym się wydaje, że jadąc do Dubaju czy Tajlandii i robiąc […]
Kanapka na polu dzikich róż przełożona grzechem, karą i winą
Ostatnio myślałam sobie, dlaczego ten Netflix tak pożera, dlaczego te treści tak niepostrzeżenie wchłaniają, dlaczego robimy sobie na własne życzenie prywatne Black Mirror i doszłam […]
Nie tylko “Stranger Things”, czyli w kanapce masz ściągę
Zazdroszczę ludziom, którzy nie mają kont w social mediach i nie korzystają z Netflixa. Ich czas na pewno nie kurczy się tak beznadziejnie jak mój […]
Wallace, Lynch i disco polo w Kobylnicy, czyli kanapka do pociągu na Hel
Moja przygoda z Davidem Fosterem Wallace jest tego typu, że pierwsze zakupione „Krótkie wywiady z paskudnymi ludźmi” nie dotarły do mnie, więc następnym jego publikacjom […]
Kanapka na filmie, na którym nie je się popcornu, czyli o “Manchester by the sea”
Manchester by the sea jest skromnym, cichym i nienapastliwym filmem, dzięki któremu ponownie odzyskuję odpowiedź na pytanie, po co w ogóle chodzę do kina. Jeśli […]
“Ostatnia rodzina”, czyli kanapka kategorycznie o niczym
Uważa się, że oswojenie strachu przed śmiercią pozwala lepiej, pełniej żyć. Mówi się, że jakie życie taka starość. A ja tak wcale nie sądzę. “Ostatnia rodzina” […]
Kanapka z Islandii, czyli rzecz o baranach
O miłości trudno się opowiada. A jednak Jednym z lepszych filmów o miłości, jaki widziałam ostatnio jest islandzki film o baranach.I taki ma też tytuł: […]
“Pociąg” – czyli jedźmy nad morze, kiedy coś nam nie wychodzi
Jak mam w głowie milion myśli, poszukuję obrazów i słów, które pomogłyby mi dokładnie zilustrować, to co odczuwam. Wtedy filmy albo książki uderzają mocniej. Problem […]